Gródek stożkowy w Wilkowicach

Artykuł

Gródek stożkowy położony jest w centralnej części miejscowości Wilkowice, na wschód od kościoła i na południe od parku dworskiego.

Pierwotnie była to obronna siedziba rycerska, w której mieszkał być może pierwszy właściciel Wilkowic.

Na uwagę zasługuje układ rozplanowania przestrzennego kościoła oraz owego grodziska co jest przyczynkiem do lokalizacji pierwszej osady na tym terenie.

Obiekt datowany jest na okres XIV – XV wiek.

Ciekawostką dotyczącą znalezisk archeologicznych na terenie Wilkowic jest wzmianka o skarbie odkrytym w roku 1896 na tzw. "polu gospodarza Thamkego".

Był to skarb srebrny o masie 1317,85 g złożony z monet całych i w ułamkach (różnego pochodzenia) oraz ozdób i placków srebrnych.

Ów skarb datowany jest na okres XI wieku co może świadczyć o istnieniu osadnictwa wczesnośredniowiecznego na terenie miejscowości Wilkowice. Zbiór znajduje się w Muzeum Archeologicznym w Poznaniu.

Ponadto na terenie Wilkowic zarejestrowano inne znaleziska związane z okresem Późnego Średniowiecza. W części południowej miejscowości przy wyjeździe na Święciechowę podczas budowy odcinka kanalizacji zarejestrowano fragmenty ceramiki pochodzącej z XIV wieku.

Plan warstwicowy obiektu wykonał Zbigniew Bagniewski.

Przypisy:

Witold Hensel, Zofia Hilczerówna, Alina Łosińska

"Studia i materiały do osadnictwa Wielkopolski Wczesnohistorycznej" tom VII Poznań – Toruń 1995

- 1.jpg